Prezentujemy Państwu zestawienie wybranych orzeczeń Getin Bank.

Orzeczenie z dnia 12 grudnia 2019 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (VI ACa 533/18)

Sąd oddalił apelacje obu stron i utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2018 r. (XXV C 546/16)

Sąd odwoławczy dostrzegł, inaczej niż Sąd Okręgowy, iż postanowienia umowy kredytowej -denominowanej, które pozwalają bankowi swobodnie i bez sprecyzowania przesłanek określać kursy walut, służące następnie do przeliczania kwoty kredytu i należnych od kontrahenta rat i stosowania w pierwszym przypadku kursu kupna waluty, w drugim sprzedaży, są abuzywne. Spostrzegł też nierównowagę informacyjną związaną z tym, że Bank uprawniony został do samodzielnego określania danych istotnie wpływających na wymiar zobowiązania drugiej strony umowy, co uniemożliwia skuteczną kontrolę zastosowanego kursu. Zwrócił ponadto uwagę, że stosowany przez Bank dwojaki kurs (kupna i sprzedaży), czyli tzw. spread walutowy, może stanowić dodatkowe wynagrodzenie-obok „klasycznych” świadczeń kredytobiorcy, takich jak odsetki kapitałowe i prowizje-i może kształtować prawa i obowiązki kontrahenta banku w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszać jego interes w omawianym typie stosunków kredytowych. Zauważył też, że niedozwolone postanowienie umowne nie wiąże konsumenta, co w orzecznictwie przeważnie interpretuje się jako zastosowanie sankcji bezskuteczności działającej od samego początku, mocą samego prawa i branej pod uwagę z urzędu.

Ponadto, Sąd stwierdził, że kwoty pobierane przez bank od powodów przy uwzględnieniu abuzywnego mechanizmu stanowią nadwyżkę a skoro mechanizm waloryzacji nie wiąże, to oznacza, że bank wykorzystując ten mechanizm pobrał kwoty bez podstawy prawnej.

Ostatecznie Sąd Okręgowy w I instancji uznał, że umowa d. Getin Banku jest ważna, ale powinna być wykonywana z pominięciem indeksacji kursem CHF i zasądził na rzecz powodów zwrot nadpłaconych rat kredytu. Sąd II instancji oddalił apelacje obu stron i utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego.

Link do pełnego uzasadnienia powyższego orzeczenia znajduje się tutaj.

Getin Bank – unieważnienie.

Orzeczenie z 20 grudnia 2019, roku Sąd Okręgowy w Warszawie (sygn. XXV C 1597/17)

W dniu 20 grudnia 2019 roku Sąd Okręgowy w Warszawie wydał wyrok, w którym ustalił nieważność umowy kredytowej Getin Noble Bank S.A. Jednocześnie sąd oddalił powództwo kredytobiorcy w zakresie zapłaty (roszczenie w PLN). Dodatkowo Sąd zasądził od banku na rzecz kredytobiorcy zwrot kosztów postępowania.

Sąd uzasadniając wydany wyrok wskazał m.in. że kredytobiorca został pouczony o ryzyku kursowym w sposób niewłaściwy zaś indeksacja została sformułowana w sposób nieprecyzyjny. Informacja o ryzyku była niewłaściwa pomimo podpisanego oświadczenia o ryzyku, jednak oświadczenie to nie spełniało wymogów rzetelnej informacji o ryzyku – rzeczywiście uświadamiającej klientowi ryzyko walutowe. Oświadczenia Noble Banku definiowały ryzyko walutowe jako to wpływające na raty kredytu a nie na saldo.

Zdaniem Sądu Okręgowego zawarte w umowie i regulaminie postanowienia określające sposoby wyliczenia kwoty kredytu podlegającej spłacie i wysokości rat kredytu były abuzywne, a tym samym nie wiążą powódki. W niniejszej sprawie prowadziło to do nieważności umowy, gdyż zakwestionowane postanowienia określają główne świadczenia stron i bez nich nie sposób wykonywać umowy.

Link do pełnego uzasadnienia powyższego orzeczenia znajduje się tutaj.

zawarte w umowie i regulaminie postanowienia określające sposoby wyliczenia kwoty kredytu podlegającej spłacie i wysokości rat kredytu były abuzywne, a tym samym nie wiążą powódki

Getin Bank – odfrankowienie.

Orzeczenie z dnia 8 stycznia 2020 roku, Sąd Apelacyjny w Warszawie (sygn. akt VI ACa 817/18). 

W I Instancji, Sąd Okręgowy w Warszawie uznał, że klauzule przeliczeniowe zastosowane w umowie są niedozwolone a cały mechanizm indeksacji w kształcie przyjętym w wiążącej strony umowie podlega zakwestionowaniu. Uznał także, że umowa może obowiązywać bez mechanizmu indeksacji, gdyż po wyeliminowaniu z niej abuzywnych postanowień dotyczących indeksacji zawiera nadal wszystkie przedmiotowo istotne elementy umowy kredytu. Ponadto stwierdził, że nie występuje w umowie żadna, wymagająca uzupełnienia, luka w zakresie przeliczania świadczenia wyrażonego w walucie obcej na walutę polską ponieważ przedmiotowy kredyt jest kredytem złotowym – kwota kredytu wyrażona została w walucie polskiej. Ocenił również, że bez klauzul indeksacyjnych możliwe jest ustalenie wysokości zobowiązań banku i kredytobiorców – w świetle treści pozostałym postanowień umownych. W ocenie Sądu, przyjęcie koncepcji, że postanowienia uznane za abuzywne nie są zastępowane żadnymi innymi normami jest prawidłowym rozwiązaniem problemu, znajdującym oparcie w przepisach prawa (art. 385 1 § 2 k.c., art. 6 ust. 1 dyrektywy nr 93/13) i potwierdzenie w poglądach judykatury. W takiej sytuacji umowa kredytu pozostaje umową kredytu bez mechanizmu indeksacji, co powoduje, że faktycznie mamy do czynienia z kredytem złotowym, ze zmiennym oprocentowaniem, na które składa się suma obowiązującej stawki DBCHF (opartej o wskaźnik LIBOR 3m) i stałej marży Banku określonej w umowie. Co więcej wyeliminowanie z umowy mechanizmu indeksacji (waloryzacji) nie powoduje zmiany charakteru zobowiązania, a jedynie prowadzi do zaprzestania waloryzacji. Konsekwencją niezwiązania powodów niedozwolonymi klauzulami umownymi jest to, że umowa kredytu jest umową wyrażającą zobowiązanie w walucie polskiej bez indeksacji do waluty obcej.

 W II instancji, w ocenie sędziego sprawozdawcy apelacja wniesiona przez pozwanego była w całości bezzasadna.

Link do pełnego uzasadnienia powyższego orzeczenia znajduje się tutaj. Wyrok I instancji sygn. akt XXV C 808/17 – utrzymany w apelacji znajduje się natomiast tutaj.

Konsekwencją niezwiązania powodów niedozwolonymi klauzulami umownymi jest to, że umowa kredytu jest umową wyrażającą zobowiązanie w walucie polskiej bez indeksacji do waluty obcej.

Getin Noble Bank S.A. – oddalone powództwo Getin Noble Bank S.A. przeciwko konsumentom.

Orzeczenie z 13 stycznia 2020 roku, Sąd Okręgowy w Łodzi (sygn. akt I C 1042/18)

W rozpoznawanej sprawie Sąd uznał, że umowa kredytu hipotecznego zawarta między stronami była umową opiewającą na walutę polską z zamieszczoną w niej klauzulą indeksacyjną. Jednocześnie treść tej klauzuli – uzależnienie wysokości wypłaconego kredytu, jak i dokonywanych przez pozwanych spłat od kursu kupna/sprzedaży dewiz w powodowym banku, spowodowała uzależnienie wysokości kwot do wypłaty i zwrotu od zachowań i decyzji tylko jednej ze stron umowy, w dodatku silniejszej względem konsumenta. Zatem od samego początku nie było obiektywnego mechanizmu, który pozwoliłby ustalić świadczenie kredytobiorcy w sposób niezależny od decyzji banku.

Sąd podkreślił, że Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka. Dlatego też, mimo że konstrukcja indeksacji kredytu nie jest sprzeczna z prawem, jak również nie można co do zasady wyeliminować możliwości jej stosowania w umowach konsumenckich, w przypadku spornych postanowień należało uznać je za niedozwolone. Z uwagi na powyższe Sąd przyjął, iż umowa nie może dalej trwać i oddalił powództwo Banku w całości.

Link do pełnego uzasadnienia powyższego orzeczenia znajduje się tutaj.

Getin Noble Bank – unieważnienie.

Orzeczenie z dnia 6 lutego 2020 roku, Sąd Okręgowy w Warszawie sygn. akt XXVC 2607/18

Sporna umowa kredytu została uznana przez Sąd za nieważną gdyż, zawarte w umowie i regulaminie postanowienia określające sposoby wyliczenia kwoty kredytu podlegającej spłacie i wysokości rat kredytu zostały uznane za abuzywne, a tym samym nie wiążące powodów. W realiach przedmiotowej sprawy doprowadziło to do nieważności umowy, gdyż zakwestionowane postanowienia określały główne świadczenia stron i bez nich nie sposób wykonywać umowy.

Sąd podniósł również, żę brak indywidualnego uzgodnienia kwestionowanych przez stronę powodową postanowień umownych dotyczących indeksacji wynikał z samego sposobu zawarcia spornej umowy – opartej o treść stosowanego przez bank wzorca umowy, oświadczenia o ryzyku oraz regulaminu. Taki sposób zawierania umowy w zasadzie wykluczał możliwość indywidualnego wpływania przez konsumenta na treść powstałego stosunku prawnego.

Ponadto, Sąd podkreślił,że Pozwany bank nie zawarł w umowie ani dokumentach związanych z jej zawarciem informacji o rzeczywistym zakresie możliwego do przewidzenia ryzyka kursowego – mimo iż od 2004 r. takie pouczenia funkcjonowały na rynku kredytów oraz pomimo obowiązku wynikającego z tzw. Rekomendacji S wydanej przez KNF w 2006 r. W realiach spornej umowy niedostateczna informacja o ryzyku kursowym praktycznie uniemożliwiała podjęcie racjonalnej decyzji związanej z zawarciem umowy. W ten sposób klauzula indeksacyjna zawierająca niejednoznacznie określony warunek ryzyka walutowego ewidentnie godzi w równowagę kontraktową stron stosunku prawnego na poziomie informacyjnym, co stanowi o naruszeniu przez tę klauzulę dobrych obyczajów.

Sąd Okręgowy uznał klauzulę indeksacyjną (w tym same postanowienia dotyczące przeliczania kwoty kredytu złotówkowego na walutę obcą) za określającą podstawowe świadczenia w ramach zawartej umowy, charakteryzujące tę umowę jako podtyp umowy kredytu – umowy o kredyt indeksowany do waluty obcej. Przechodząc do oceny konsekwencji uznania analizowanych postanowień umownych za niedozwolone Sąd stwierdził, że wskutek bezskuteczności tych postanowień umowę łączącą strony należało uznać za nieważną w całości.

Link do pełnego uzasadnienia powyższego orzeczenia znajduje się tutaj.

Getin Noble Bank – unieważnienie.

Orzeczenie z dnia 4 marca 2020 roku, Sąd Okręgowy w Warszawie sygn. akt III C 722/18

Zdaniem Sądu postanowienia zawarte w przedmiotowej Umowie i Regulaminie postanowienia uznać należało za nietransparentne. Brak transparentności wyrażał się natomiast w tym, że na wysokość raty wpływa kurs waluty, ustalany jednostronnie przez bank (ustalany każdorazowo do kolejnej raty i przeważnie jednorazowo do wypłacanej kwoty). To zaś powoduje, że konsument nie miał możliwości, w oparciu o jednoznaczne i zrozumiałe kryteria, przewidzenia konsekwencji ekonomicznych wypływających dla niego z faktu zawarcia Umowy. Sąd uznał, że w tej sytuacji sposoby wyliczenia kwoty kredytu podlegającej spłacie i wysokości rat kredytu, były abuzywne, a tym samym nie wiążą pozwanej. W świetle okoliczności niniejszej sprawy doprowadziło to do uznania nieważności umowy, ponieważ zakwestionowane postanowienia określają główne świadczenia stron i bez nich nie można wykonywać umowy. Sąd wskazał na istotny deficyt informacyjny pomiędzy Pozwaną a bankiem, co do charakteru i istoty umowy indeksowanej. Konkretnie, przed zawarciem przedmiotowej Umowy pozwana nie została poinformowana na czym dokładnie polega mechanizm indeksacji, ani o ryzyku walutowym związanym z kredytem indeksowanym do CHF, w tym o wpływie zmiany kursu waluty na wysokość powstającego w wyniku wypłaty transz zobowiązania, ani o wpływie zmiany tego kursu na wysokość zadłużenia pozostałego do spłaty.  Sąd tym samym podkreślił rozmiar dysproporcji informacyjnej pomiędzy stronami.

Podstawą oddalenia powództwa banku było uznanie, że klauzule przeliczeniowe naruszają dobre obyczaje i interesy Pozwanej, zaś ich wyłączenie z umowy skutkuje niemożnością jej wykonania. Sąd uznał umowę za nieważną.

Link do pełnego uzasadnienia powyższego orzeczenia znajduje się tutaj.

Getin Bank – unieważnienie. Wyrok częściowy.

Orzeczenie z dnia 6 marca 2020 roku, Sąd Okręgowy w Warszawie sygn. akt XXV C 1158/18

W ocenie Sądu, podpisanie umowy, której się nie rozumie mogłoby wyłączać prawo podnoszenia zarzutów o prawidłowym przedstawieniu ryzyk o ile w samej treści umowy takie oświadczenia by się znalazły i były wyczerpujące. Sąd orzekł, że konsumentowi nie przedstawiono w sposób wyczerpujący informacji o ryzykach i powinien zostać objętych ochroną. Sąd Okręgowy w Warszawie nie miał wątpliwości, że w umowie znajdują się klauzule niedozwolone. Zastosowana w konkretnej umowie, konstrukcja indeksacji obarczona była wadą, która ostatecznie zdyskwalifikowała umowę, gdyż doprowadziła do jej nieważności. Przyczyną wadliwości umowy, prowadzącej do jej nieważności, był narzucony przez bank sposób ustalania wysokości kwoty podlegającej zwrotowi a w konsekwencji i wysokości odsetek – a więc głównych świadczeń kredytobiorcy. Ustalenie ich wysokości wiązało się z koniecznością odwołania się do kursów walut ustalanych przez bank w tabeli kursów. Tymczasem ani umowa, ani inne wzorce umowne stanowiące podstawę ustalenia treści łączącego strony stosunku prawnego, nie określały prawidłowo zasad ustalania tych kursów.

W sprawie Sąd ostatecznie zdecydował się wydać wyrok częściowy, w którym ustalił, że umowa jest nieważna. W zakresie roszczenie o zapłatę postępowanie zostało zawieszone do czasu rozstrzygnięcia pytań prawnych zadanych Sądowi Najwyższemu, a dotyczących teorii salda.

Link do pełnego uzasadnienia powyższego orzeczenia znajduje się tutaj.

Nie czekaj, skorzystaj z przycisku poniżej i wyślij nam umowę do bezpłatnej i niezobowiązującej analizy.

Nie czekaj, skorzystaj z przycisku poniżej i wyślij nam umowę do bezpłatnej i niezobowiązującej analizy.