Wątpliwości polskich sądów związane z umowami frankowymi

Na kanwie prowadzonej przez Kancelarię sprawy z powództwa kredytobiorców, której osią jest umowa o kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego, w której zawarte są klauzule abuzywne, Sąd wydał postanowienie o zawieszeniu postępowania. Uzasadnił to koniecznością wystąpienia z pytaniem prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Treść pytań skierowanych do TSUE przedstawiamy w załączeniu. Postanowienie na chwilę obecną nie jest prawomocne. Zostało złożone zażalenie i oczekujemy na to, jak zostanie ono rozpatrzone przez sąd wyższej instancji. Niemniej jednak jest w tej sprawie jedna ważna kwestia, na którą warto zwrócić uwagę. Pytania de facto dotyczą tego, co ma się stać z umową już po usunięciu klauzul abuzywnych. Zatem sądy poniekąd potwierdzają, że w sporach frankowiczów już nie chodzi o przesądzenie samej zasady (tzn. czy w umowach kredytowych są klauzule, czy ich nie ma i co z nimi zrobić). To już wydaje się chyba niesporne, że klauzule należy usunąć z umowy. Kwestią problematyczną (przed którą stają sądy) jest to, co zrobić z umową po wyeliminowaniu postanowień niedozwolonych.

Co prawda znaczną część wątpliwości sądu można rozwiać poprzez odpowiednią interpretację prawa wspólnotowego i prawa polskiego w oparciu o już istniejące orzeczenia TSUE w podobnych sprawach. Ale nie zmienia to faktu, że tak zadane pytania nasuwają tezę, że nie ma możliwości w takich sprawach na oddalenie powództwa pomimo istnienia klauzul. Ostatnio orzeczenia zapadają wyłącznie na korzyść kredytobiorców. Coraz rzadziej można usłyszeć o korzystnych rozstrzygnięciach dla banków. Czyżby to był początek końca bankowego bezprawia?